Historia Klasztoru
HISTORIA KOŚCIOŁA OO. BERNARDYNÓW W WARCIE
1457 Mieszczanie Wartscy, Świętosław i Anna Darmopychowie oraz Dorota Kurska i Dorota Zarębina, ofiarowują ziemię pod budowę kościoła i klasztoru oo. Bernardynów. 1468 Kanonik Kruszwicki ks. Gerard z Brudzewa, buduje drewniany kościół i klasztor. Sprowadzenie oo. Bernardynów do Warty. 1482 Po dwukrotnych pożarach gwardian o. Paweł Dobroń z Warty kładzie fundamenty pod budowę murowanego kościoła i klasztoru. Kościół wybudowano w stylu gotyckim. 1498; 1593 Królowie Jan Olbracht i Zygmunt III potwierdzają zapisy i nadania ziemi dla klasztoru. 1516 O. Franciszek z Sieradza wykonuje polichromię kościoła (zachowały się tyko fragmenty w prezbiterium i krużganku klasztornym) oraz do wielkiego ołtarza maluje tryptyk „wniebowzięcie (zachowana część środkowa znajduje się obecnie w katedrze włocławskiej). 1610 -1612 Z funduszów Wojciecha Kobierzyckiego z Lipic dobudowano boczną kaplicę św.Anny w stylu renesansowym. 1625 -1630 Kościół otrzymuje obrazy szkoły Tomasza Dolabelli „Sad Boży" „Wizja św. Antoniego" i „Wizja św. Stanisława". 1640 Powstaje renesansowy marmurowy sarkofag Sługi Bożego Rafała z Proszowic i płaskorzeźba o. Melchizedeka z Warty. 1666 Dobudowano barokową wieżę z prawej strony fasady kościoła. 1696 -1708 Gruntowny remont kościoła. Wymiana fundamentów. Przebudowa sklepienia z gotyckiego na barokowe. Poszerzono filary, sklepienie w nawie podwyższono o siedem łokci. Ołtarz główny zmieniono z gotyckiego na barokowy. Pracami kierował architekt włoski Antonio Wini. Na cmentarzu wzniesiono kaplicę św. Barbary z funduszów Jana Wolskiego skarbnika wieluńskiego. Organy wykonują Bracia Bernardyni: Antoni z Wilna i Klemens Łopiński. 1724 -1726 Artysta rzeźbiarz Stanisław Wolniewicz wykonuje ołtarz Sługi Bożego Rafała z Proszowic, św. Franciszka oraz według wszelkiego prawdopodobieństwa Matki Bożej, św. Antoniego oraz ambonę Złocenia tych prac oraz chóru wykonał br. Jacek Uzdowski. 1756 Artyści bernardyńscy: br. Walenty Żebrowski, br. Cyprian Kayzer, br. Błażej Kopański wykonują polichromię w kaplicy św. Anny. 1756 -1762 Wykonanie polichromii w prezbiterium i nawie przez tych samych braci zakonnych. 1761 Dobudowano drugą barokową wieżę i kruchtę. 1795 -1836 Założenie przez oo. Bernardynów szkoły elementarnej i średniej oraz seminarium nauczycielskiego. 1864 Na mocy dekretu carskiego kasacyjnego, klasztor konwentem etatowym. 1898 Wywiezienie zakonników. Opiekę nad kościołem przejmują księża diecezjalni. 1908 Założenie szpitala dla nerwowo i psychicznie chorych w budynkach poklasztornych. 1929 Powrót oo. Bernardynów do kościoła i części klasztoru. 1937 Odnowienie polichromii w prezbiterium przez artystę malarza Jana Migdalskiego. 1941 Zamknięcie kościoła i usunięcie zakonników przez Niemców. Kościół zamieniono na magazyn zboża. 1945 Powrót zakonników. 1957 Gruntowna konserwacja polichromii w kaplicy św. Anny wykonana przez artystów konserwatorów z państwowej pracowni konserwacji zabytków z Warszawy. 1963-1967 Gruntowna konserwacja polichromii w głównej nawie wykonana przez artystę konserwatora mgr. Danutę Majda i zespół. Pielgrzymi i turyści przybywający do naszego kościoła, mogą poprosić o przewodnika, który przedstawi historię. Prosimy kontaktować się z br. Hiacyntem - tel. 886 046 932 Serdecznie zapraszamy. |